Espigo-d'aigo(-lusènto)
Potamogeton lucens
Potamogetonaceae
Autre noum : Poutamot.
Noms en français : Potamot brillant, Epi d'eau.
Descripcioun :L'espigo-d'aigo lusènto es uno planto forto que trachis subretout dins lis aigo que soun pas mouvadisso. Se recounèis à si fueio lusènto de 10 à 15 cm de long, emé un pichot pecou, soun pulèu plano mai oundado sus li coustat. Li fueio de dedins l'aigo soun reducho à la costo dóu mitan. Li fru (akène) fan mai de 3 mm un cop madur.
Usanço :D'ùnis espigo-d'aigo sarien manjadisso en Asìo.
Port : Grando erbo
Taio : 100 à 300 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Idroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potamogeton
Famiho : Potamogetonaceae
Ordre : Alismatales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 8 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1200 m
Aparado : Noun
Liò : Aigo
- Ribiero
Estànci : Mesoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Potamogeton lucens L., 1743
Erbo-de-cinq-fueio
Potentilla reptans
Rosaceae
Àutri noum : Fragoun, Pato-de-loup, Grame-roujo, Majoufié, Cincanetto.
Noms en français : Potentille rampante, Quintefeuille.
Descripcioun :L'erbo-de-cinq-fueio es uno planto coumuno de champ, de ribo de ribiero, de prado umido e de camin. Ei la souleto Potentilla à faire de fuieo touto souleto sus de lòngui cambo que rebalon au sòu.
Usanço :L'erbo-de-cinq-fueio es uno planto vertuouso (dóu latin potens) contro li proublèmo de bouco (bresego, angino, mau de dènt). Ei peréu bono contro li fèbre, la fouiro e sarro li car...
Port : Erbo
Taio : 10 à 20 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Potentilla
Famiho : Rosaceae
Ordre : Rosales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Prado umido
- Champ
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Potentilla reptans L., 1753